Cele i organizacja

Celem głównym pomocy społecznej, rozumianej jako instytucja polityki społecznej państwa, jest umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać,  wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości.

Działania podejmowane w tym zakresie to:

  • wspieranie osób i rodzin w wysiłkach, zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwienia im życia w warunkach odpowiadających godności człowieka,

  • zapobieganie powstawaniu trudnych sytuacji życiowych, poprzez stwarzanie warunków do życiowego usamodzielnienia osób i rodzin oraz ich integracji ze środowiskiem.

Organizatorami pomocy społecznej są organy administracji rządowej i samorządowej.

W gminie zadania pomocy społecznej  wykonują ośrodki pomocy społecznej, które:

  • zatrudniają pracowników socjalnych, zobowiązanych do świadczenia pracy socjalnej w środowisku, w tym do przeprowadzania rodzinnych wywiadów środowiskowych,

  • przyznają świadczenia na podstawie wywiadu środowiskowego, przeprowadzanego w miejscu zamieszkania osoby ubiegającej się o pomoc. Rodzinny wywiad środowiskowy przeprowadza się w celu ustalenia sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej osób i rodzin.

 

Zasady udzielania pomocy

1. Prawo do świadczeń z pomocy społecznej przysługuje:

  • osobom posiadającym obywatelstwo polskie mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

  • cudzoziemcom mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

  • mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej  obywatelom państw członkowskich Unii   Europejskiej i członków  ich rodzin, posiadających prawo    pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,  jeżeli umowy międzynarodowe nie stanowią  inaczej,

2.  Pomocy społecznej udziela się osobom i rodzinom w szczególności z powodu:

  • ubóstwa,

  • sieroctwa,

  • bezdomności,

  • bezdomności, bezrobocia,

  • niepełnosprawności,

  • długotrwałej lub ciężkiej choroby,

  • przemocy w rodzinie,

  • potrzeby ochrony ofiar handlu ludźmi,

  • potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności,

  • bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa

  • domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych,

  • braku umiejętności w przystosowaniu do życia młodzieży opuszczającej całodobowe   placówki opiekuńczo-wychowawcze,

  • integracji cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą,

  • trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego,

  • alkoholizmu lub narkomanii,

  • zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej,

  • klęski żywiołowej lub ekologicznej.

3.  Prawo do  świadczeń  z  pomocy społecznej ustala się  na  podstawie  kryterium  dochodowego.  Prawo to przysługuje:

  • osobie samotnie gospodarującej, której dochód nie przekracza kwoty 477,00 zł., zwanej   dalej    „kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej”,

  • osobie w rodzinie, w której dochód na osobę nie przekracza 351,00 zł, zwanej dalej „kryterium   dochodowym na osobę w rodzinie”,

  • rodzinie, której dochód nie przekracza sumy kwot kryterium dochodowego na osobę w rodzinie,  zwanej dalej „kryterium dochodowym rodziny”

przy jednoczesnym  wystąpieniu  co  najmniej   jednego  z  powodów wymienionych w pkt  2  lub  innych okoliczności uzasadniających   udzielenie   pomocy  społecznej.

4.  Dochód ustala się jako sumę miesięcznych przychodów z miesiąca poprzedzającego złożenie  wniosku  lub  w   przypadku utraty dochodu z miesiąca, w którym wniosek  został złożony,  bez względu  na  tytuł  i  źródło  ich uzyskania, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, pomniejszoną o:

  • miesięczne obciążenia podatkiem dochodowym osób fizycznych,

  • składki na ubezpieczenie zdrowotne określone w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia oraz ubezpieczenia społeczne określone w odrębnych przepisach,

  • kwotę alimentów świadczonych na rzecz innych osób.

5.  Do dochodu nie wlicza się:

  • jednorazowego pieniężnego świadczenia socjalnego,

  • zasiłku celowego,

  • pomocy materialnej, mającej charakter socjalny albo motywacyjny, przyznawanej na podstawie przepisów o systemie oświaty,

  • wartości świadczenia w naturze,

  • świadczenia przysługującego osobie bezrobotnej na podstawie przepisów o promocji  zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z tytułu wykonywania prac społecznie użytecznych.

6.  Świadczenia z pomocy społecznej są udzielane na wniosek osoby zainteresowanej, jej  przedstawiciela  ustawowego  albo innej osoby,  za  zgodą osoby zainteresowanej  lub jej przedstawiciela ustawowego.  Pomoc społeczna  może  być udzielana z urzędu.

7.  Przyznawanie świadczeń z pomocy społecznej następuje w formie decyzji administracyjnej.

PLIKI DO POBRANIA